تعلل و اهمال کاری

تعلل و اهمالکاری

چیزی که امروزه خیلی درگیرش هستیم و با آن سرجنگ داریم.

بیشتر افراد برای آغاز منتظر شنبه‌هایی هستند که هرگز از راه نمی‌رسند.
شنبه‌هایی که به خودمان قول می‌دهیم تا تعلل نکنیم و به عهد بین خودمان و کاری که می خواهیم انجام دهیم، وفادار باشیم.
ولی در بیشتر مواقع شنبه را سرکار می‌گذاریم.
این مقاله به شما کمک می‌کند تعلل را کنار بگذارید و به جای شنبه از همین حالا شروع کنید.

تعلل و اهمالکاری چیست؟

تعلل و اهمالکاری در لغت به معنای به تاخیر انداختن و تعویق در انجام کاری است. اما اگر بخواهیم به طور مفهومی به تعلل اشاره کنیم، تعلل یعنی اینکه قصد داریم کاری را انجام دهیم ولی در انجام آن کاهلی می‌کنیم و مدام آن را به تعویق می‌اندازیم یا از میان کارهایمان اول کارهای غیر ضروری را انجام می‌دهیم و از کارهایی که ضرورت بیشتری دارند و دشوار هستند فرار می‌کنیم.
با این کار گویی روی تردمیل در حال دویدن هستیم، مدام داریم می‌دویم و انرژی مصرف می‌کنیم ولی حتی یک میلی متر هم جلو نمی‌رویم.
ما هم با اهمالکاری و به تعویق انداختن کارها و پرداختن به کارهای متفرقه، از مسیر اصلی منحرف می‌شویم و هرچه هم که تلاش می‌کنیم، گویی هیچ کاری انجام نداده‌ایم چون تلاش‌های ما مثمر ثمر واقع نمی‌شوند.
اینجاست که می‌فهمیم تعلل چقدر می‌تواند به ما آسیب برساند و موجب شود تا ما از هدف خود دورتر شویم.

چرا می‌گویم هدف:
چون معمولا کارهایی را می دانیم مهم هستند را انجام نمی‌دهیم و احساس می‌کنیم عقبیم و هیچ کاری انجام نداده‌ایم. بله، کاملا این حس درست است.
چون به کار اصلی نپرداخته‌اید و با تعلل و کاهلی از آن‌ها فرار کرده‌اید.

چرا تعلل می کنیم؟

به نظر من یکی از دلایلی که در مورد تعلل مورد توجه قرار دارد، کمال گرایی و وسواس در انجام کار است.
کمالگرایی تا یک حدی خوب و لازم است اما اگر بیشتر از حد و تبدیل به وسواس شود باعث تعلل است.
چون وسواس و توجه بیش از حد بر روی انجام کار از انجام آن فرار می‌کنیم و آن را به تعویق می‌اندازیم.

• شرمساری

وقتی کاری را انجام می‌دهیم و یا در انجام آن به مشکل بر می‌خوریم یا به نتیجه دلخواه نمی‌رسیم، شرمسار می‌شویم و خود را سرزنش می‌کنیم. به همین علت در انجام کارهای بعد تعلل می کنیم و به سراغ انجام آن‌ها نمی‌رویم.

• خودکم بینی

همانطور که می‌دانید خود کم بینی تبعات بدی به همراه دارد که یکی از آن‌ها تعلل است.
وقتی شما خود را برای انجام کارها کوچک می‌بیند و احساس می‌کنید که از پسش بر نمی‌آیید و اعتماد به نفس لازم را ندارید، باعث می‌شود تعلل کنید و کارهایی را که می‌خواهید انجام دهید به تعویق بیندازید.

•  راحت طلبی

افرادی هستند که به دنبال راحت‌ترین و ساده‌ترین کارها هستند و با هیچ وجه حاضر نیستند برای انجام یک کار یا رسیدن به هدفشان مسیر دشواری را طی کنند. اینگونه افراد به دلیل کاهلی کارهایشان را به تعویق می اندازند و اهمال کار می‌شوند.

• اضطراب بیش از حد

اضطراب از دلایل مهم اهمالکاری است. بعضی از افراد به دلیل اضطراب و استرس زیاد و ترس از اینکه در انجام کار مورد نظر موفق نشوند و نتیجه مطلوب را کسب نکنند، آن کار را به تاخیر می‌اندازند.
ترس از نتیجه نه تنها اهمالکاری را به همراه دارد بلکه آسیب‌های فراوان دیگری را هم به ما وارد می‌کند و ما را از هدف‌مان دور می‌کند.

چگونه اهمالکار نباشیم؟

راه های زیادی برای رفع تعلل‌ورزی وجود دارد که در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• انگیزه

به نظر من انگیزه یک معجزه‌گر است که تنها در اهمالکاری بلکه در بسیاری از کارها می‌تواند به ما کمک کند.
وقتی که ما انگیزه لازم را برای کاری که می‌خواهیم انجام دهیم داشته‌باشیم، هیچ گاه در انجام آن تعلل نمی‌‌کنیم.
چون شوق و ذوقی که برای انجام آن کار در ما نهفته است مانع از اهمالکاری می‌شود.
البته فراموش نکنید انگیزه در پی عشق و علاقه می‌آید و همین طور علاقه در پی انگیزه. این یک رابطه دو سویه است و هر یک دیگری را تقویت می‌کند.

•  آسان سازی

یعنی کار را برای خودمان پیچیده و بزرگ جلوه ندهیم. باید تعادل برقرار کنیم. نه آنقدر آسان که بیخیال شویم و نه آنقدر سخت که در انجامش تعلل کنیم.
باید کاری را که می خواهیم انجام دهیم، نسبت به آن رضایت، علاقه و انگیزه داشته باشیم و امیدوار باشیم و کار را برای خود آسان و خوشایند جلوه دهیم و با تلاش فراوان منتظر نتیجه دلخواه باشیم.

• هدف

هنگامی که ما هدف داشته باشیم و انسان هدفمندی باشیم، هیچ چیز جلو دارمان نیست. هر کاری که از دستمان بر بیاید برای رسیدن به هدف یا اهدافمان انجام می‌دهیم.

آنقدر هدفمان برای ما مهم است و آنقدر برایش انگیزه داریم، که جایی برای اهمالکاری و از دست دادن هدف نمی‌بینیم.

• اهمیت زمان

هنگامی که ما به زمانی که در اختیارمان است اهمیت بدهیم و آن را ارزشمند بدانیم، جایی برای اهمالکاری نمی بینیم. در واقع مدیریت زمان و بها دادن به زمان باعث می‌شود که ما به ثانیه ثانیه زمان خود اهمیت بدهیم و از تک تک فرصت‌های در
اختیارمان استفاده کنیم.
پس مدیریت زمان موجب کاهش تعلل ورزی نیز می شود.

کلام آخر:

امروزه همه دارند برای اهدافشان و هرچه بهتر زندگی کردن تلاش می‌کنند. همه منتظر فرصتی هستند تا بهترین استفاده را از آن ببرند. پس دیگر تعلل و امروز و فردا کردن معنی ندارد.
دیگر شنبه‌ای برای به تعویق انداختن کارها وجود ندارد. نه تنها شنبه بلکه هر روز باید برایمان روز شروع و ادامه دادن باشد.
از طرفی عمر ما به سرعت می‌گذرد اگر امروز شروع نکنید ممکن است لحظات قبل از مرگ سراسر حسرت برای شما باقی بماند.
امیدوارم از تعلل ورزیدن دست بکشید و بهترین فرصت‌ها در اختیارتان قرار بگیرد.

“فاطمه علیشاهی”